Reisverslag Corfu

Mijn moeder wilde altijd al naar Corfu. Niet omdat het een groen eiland is en ze een planten fanaat is. Niet omdat ze zo’n fan is van Grieks eten. Niet omdat ze graag een week op een slecht bed slaapt. Neen. Mijn moeder wilde het Sisi paleis zien. Ken je dat? Moeders en oma’s die elke kerst voor de honderdste keer de herhaling van Sisi kijken? Nou, ik wel. Vandaar dat het er nu maar een keer van moest komen. Nu rijst de grote vraag natuurlijk; was het wat? Lees snel verder!

Reisverslag Corfu

Onze reis begon niet al te best. We hadden veel vertraging wat resulteerde in hyperactieve en schreeuwende kinderen. Feest. Ik moet er niet aan denken om nog tijdens een schoolvakantie weg te gaan. Het is niet dat ik een hekel heb aan kinderen hoor, maar wel aan het geluid wat ze produceren haha. Maar goed, ik vind iedereen vervelend die overmatig geluid produceert. Ik wil iemand niet eens horen ademen haha.

We hadden gelukkig een taxi van te voren geboekt om ons naar het hotel te brengen. Zo waren we er binnen een uur (ipv ruim twee uur met de bus). Het appartement was vrij echt Grieks. Lees; vrij basic. Op zich geen probleem. Al hadden we de eerste dagen geen warm water om mee te douchen. Nu is dat niet bevordelijk voor je humeur. Het zorgt er wel voor dat je je eigen badkamer weer waanzinnig waardeert!

Het dorpje waar wij verbleven, Acharavi, was rustig. Een beetje saai wel. Weinig prikkels. Maar dat heeft er wel voor gezorgd dat we echt even tot rust kwamen. Het enige jammere was het weer. Dat was verre van stabiel. Veel bewolking en zelfs regen en onweer.

Wegens het bergachtige landschap wilden we liever geen auto huren. Vandaar dat we kozen om een tour te boeken die ons naar het Sisi paleis zou brengen. Zou brengen….. Mijn moeder en ik stonden met nog een andere man te wachten op de bus. Het duurde en het duurde. Griekse tijden dachten we eerst nog. Na een uur bleek dat ze ons vergeten waren. Toen hebben we met zijn drieën een auto gehuurd en de tour dan maar zelf gereden! De man, Klaus een Duitser, bleek een top vent te zijn. Wij over slingerende berg weggetjes naar het Sisi paleis. Nu vind ik Sisi zelf niet zo boeiend, maar eerlijk is eerlijk, het was een prachtig paleis. Je zult er maar gewoond hebben!!!

Vervolgens zijn we doorgereden naar Kanoni. Hier vind je een klein klooster gelegen in de zee. Vlak ernaast bevindt zich het vliegtuig. De vliegtuigen komen dan ook waanzinnig laag aanvliegen. (duh, hoe moeten ze dan landen…?). Boven op de berg zit een restaurant. Om het half uur vliegt er een vliegtuig voorbij met de bijbehorende herrie. Een rare gewaarwording!

Hierna hadden we het allemaal wel gehad en zijn we lekker terug gegaan. De volgende dag stond Corfu stad op de planning. Wederom met Klaus! Dit keer werden we gelukkig wel opgehaald haha. Na een boottocht van ruim een uur, arriveerden we in de stad.

De oude stad is mooi. Maar wel mega toeristisch. Overal zijn winkels en restaurants gericht op toeristen. Maar goed, waar tegenwoordig is dit niet?

Mijn moeder had op http://www.happycow.com (een website met veel vegan restaurants aanbevelingen, wereldwijd) een bakkerijtje gevonden die vegan koekjes zou verkopen. Gevonden. De spinazie pasteitjes waren niet te nassen haha. Mega vet, zoals alles in Griekenland. Uiteindelijk hebben we voor 25 euro olie bommetjes gekocht. Ik denk dat ze nog wel een jaar houdbaar waren gezien de hoeveelheid olie. De pasteitjes hebben we buiten opgegeten. De helft aan de duiven gevoerd. De duiven bleken ook vaste klant bij het bakkerijtje. Deels van de koekjes, die Klaus gekocht had, stonden niet achter glas. De duiven glipten elke keer de bakkerij binnen, aten van de koekjes om vervolgens met een bezem naar buiten geduwd te worden. Dit proces heeft zich wel vijf keer herhaald in de vijftien minuten dat wij er zaten. Hilarisch was het.

De laatste dagen hebben we het rustig aan gedaan. Dat kon ook niet anders in Acharavi. Corfu vond ik zelf niet een heel leuk eiland. Nu kun je genoeg dagtochtjes maken. Naar Albanië, verschillende boottochtjes naar kleine eilandjes en je kunt natuurlijk op het strand liggen. Ik ben al heel vaak naar Griekenland geweest. De mensen, vooral hier, waren bijzonder vriendelijk. Het eten is redelijk te doen als vegan. Veel traditionele gerechten zijn vegan. Ik merk dat ik dit soort vakanties niet heel leuk meer vind. Misschien word ik oud haha. Ik mis de ruige natuur. Het verbonden voelen. Al met al heb ik een leuke week gehad hoor. Maar de volgende keer gooi ik het over een andere boeg!

Bedankt voor het lezen!!!